نماینده ها اعصاب قوی و پشتکار دارند و کلماتی مانند "حساسیت روح هنرمند" برایشان مثل " آبجوی دورتموند" است و سعی در اینکه بتوان درباره ی هنر و هنرمند با آنها جدی صحبت کرد، بیفایده است. خودشان هم می دانند که یک هنرمندِ بی وجدان، هزار بار بیش از یک نماینده ی با وجدان، شرف دارد و اسلحه ای دارند که کسی در مقابل آن قادر به مقاومت نیست: آگاهی به این حقیقت که یک هنرمند غیر از کاری که می کند نمی تواند بکند، باید نقاشی کند، به عنوان دلقک دائماً در حال کوچ باشد، از سنگ یا گرانیت چیزهای "ماندنی" بتراشد. یک هنرمند مثل زنی است که کاری جز عشق ورزیدن نمی داند و گول هر نره خر کوچه گرد را می خورد. زن ها و هنرمندان بیشتر از هر موجود دیگری به کار استثمار می خورند و هر نماینده ای میان یک تا نود درصد جاکــ ... است.
رمان "عقاید یک دلقک" اثر هاینریش بل
پانویس: به دلیل رعایت حریم ادب، مجبور بودم دست به سانسور آن کلمه ی کاملاً مشخص بزنم؛ کاری که به شدت از آن متنفرم اما به نظرم زیبایی خودِ متن، آنقدر هست که بتوان چنین سانسور ناچیزی را تحمل کرد.
*یک توضیح: املای کلمات، فاصله گذاری ها، علائم و به طور کلی، ساختار نوشتاری این متن، عیناً از روی متن کتاب پیاده شده، بدون دخل و تصرف.