سینمای روی آندرشون، سینمای خاصی ست؛ داستانک هایی ظاهراً بی ربط بدون یک خط روایی مشخص، آدم هایی خشک و شق و رق و کاملاً بی روح، فضایی سرد و ساکن که شبیه هیچ فیلم دیگری نیست و البته طنزی جفنگ گونه و در عین حال نیشدار به ساز و کار دنیای امروزی و آدم های بهم ریخته اش. دیدن فیلم های آندرشون، تجربه ای یکّه است که واقعاً نباید از دستش داد.
"سکانس"ی که انتخاب کرده ام از فیلم "شما، زنده ها" ی اوست. دیدن این سکانس بامزه، شِمای کلی دنیای آندرشون را پیش رویتان خواهد گشود. فیلم های او، تقریباً شبیه همین سکانس هستند؛ تکه هایی بامزه از زندگی آدم های مختلفی که در این دنیای وانفسا، به دنبال روزنه ی امیدی می گردند. هر تکه، مانند داستان کوتاه می ماند که آغاز، میانه و پایان دارد. آندرشون بدون دنبال کردن یک داستان خاص، با پایان هر صحنه، سراغ صحنه ی دیگری می رود که آدم های دیگری را نشان می دهد گرفتار در یک موقعیت جفنگ گونه ی دیگر.
دارم دانلود میکنم
سلام و درود
بحث و تبادل آرا با شما باعث خوشحال ی بنده است.ممنون از نظر لطف حضرتعالی.امّا متاسفم از اینکه باید بگویم فیلم بین خوبی نیستم و همچنین تحلیل گر خوبی!...
می شه یه یاداشت درمورد آرتیست بزاری
ممنون میشم...
اگر "جستجو" می کردید، یادداشت را می دیدید ...