سینمای خانگی من

درباره ی فیلم ها و همه ی رویاهای سینمایی

سینمای خانگی من

درباره ی فیلم ها و همه ی رویاهای سینمایی

The Nun's Story

نام فیلم: داستان یک راهبه

بازیگران: آدری هپبورن ـ پیتر فینچ و ...

فیلم نامه: رابرت اندرسون براساس داستانی از کاترین هولم

کارگردان: فرد زینه مان

149 دقیقه؛ محصول آمریکا؛ سال 1959

 

زندگی علیه طبیعت

 

خلاصه ی داستان: گابی، دختری معصوم و زیبا، تصمیم می گیرد یک راهبه شود. او راه سختی پیش رو دارد ...

 

یادداشت: اولین تصویر فیلم، دربردانده ی دیدگاه کلی نویسندگان و کارگردان این فیلم درباره ی داستان است: تصویر مناره های بلند کلیسا بروی آب های "لرزانِ" رودخانه. گابی خود را آماده می کند تا به دنیای جدیدی پا بگذارد. دنیایی که پدرش درباره ی آن می گوید: (( وقتی از اون در بری تو، آرزوهای شخصی ت از بین می ره. )) اما گابی که انگار تصمیم جدی گرفته، خودش را به پشت آن درهای سنگین و بزرگ می رساند و تأکید کارگردان، به روی باز و سپس، پشت سر راهبه های جدیدالورود، بسته شدنِ این درها، همان دیدگاه کلی را گوشزد می کند. دیدگاهی که در آن دنیایی تصویر می شود که شخص باید خودش را دائم متهم کند، برای هر حرکت، هر احساس و جزئی ترین رفتار طبیعی، دائم خودش را گناهکار بداند. جمله ای که مادر مقدس ( و این بازی با کلمات، قرن هاست که میلیون ها انسان را سرگرم خودش کرده است ) رو به راهبه های جوان می گوید، تکه ی دیگری ست از ایدئولوژی سازندگان اثر. مادر مقدس رو به دخترها، زندگی آنها در صومعه را "زندگی علیه طبیعت" توصیف می کند. نگاه تمناکننده ی گابی در حین مراسم مذهبی، به سینه ی پرموی آن مرد سیاهپوست، حکایت از میلی طبیعی دارد که باید در پس کلماتی اساساً بی معنا، سرکوب شود. وقتی گابی، تصمیم به خروج از صومعه می گیرد، چهره ی خسته و انگار پیرش، آن چیزی نیست که در ابتدا از او دیده بودیم؛ دختری زیبا، معصوم و جذاب. 


چهره ی درهم شکسته ی گابی، وقتی همه ی آرزوهای شخصی اش را از بین رفته می بیند ...


ستاره ها: 

نظرات 1 + ارسال نظر
محسن چهارشنبه 8 شهریور 1391 ساعت 00:14 http://http:/ketabamoon.blogsky.com

من این فیلم را ندیده ام. در این چهره هم که گویا ادری هپبورن است او را به سختی تشخیص می دهم. ولی فرد زینمان را در هر جایی که ببینم می شناسم. فرد زینمان با این که در هالیوود از او بخوبی یاد نمی شود چرا که جزء اعضای کمیته ی مک کارتی بود را دوست دارم. فرد زینمان را در ماجرای نیم روز یا به اسم واقعی فیلم ینی صلواه ظهر همیشه تحسین کرده ام. یعنی فیلم
High noon
که تنها فیلم تاریخ سینماست که در سکانس ساخته شده است.
در این لینک
http://www.imdb.com/title/tt0044706/

ممنون از توضیحاتتان. اما این فیلم "در سکانس" ساخته نشده. احتمالاً منظورتان این بوده که داستانِ فیلم در زمان واقعی می گذشته. یعنی زمان داستان، با زمانِ حقیقی، یکی بوده که البته این مورد در تاریخ سینما یکّه نیست چون فیلم های زیادی هستند که داستانشان در زمان حقیقی می گذرد. نمونه اش فیلم "کشتی نوح" سوکوروف است که یک پلان/سکانس نود دقیقه ای ست و زمان داستان با زمان حقیقی برابر است هر چند که سوکوروف با شیوه ای اعجاب انگیز در همان نود دقیقه ی بدون کات، ما را در تاریخ عقب و جلو می برد.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد