ما موجوداتی در جستجوی معنائیم. تا جایی که می دانیم سگ ها از بابت شرایط سگی زندگی رنج نمی کشند و در مورد بی خانمانی سگ ها در بخش های دیگر جهان نگران نیستند و یا سعی نمی کنند زندگی خود را از چشم انداز دیگری ببینند. چون ما انسان ها به آسانی دچار ناامیدی می شویم از همان آغاز، داستان هایی ابداع کرده ایم که به ما امکان می دهد زندگی خود را در چارچوب بزرگتری بگذاریم. داستان هایی با یک انگاره ی شالوده ای که این حس را در ما ایجاد می کند که به رغم همه ی شواهدِ افسرده کننده و پر آشوب، زندگی دارای معنا و ارزش است.
ویژگی دیگر ذهن انسان، قابلیتِ داشتن تصورات و تجربه هایی است که برای آنها توضیح عقلانی نداریم. قوه ی تخیلی داریم که به ما امکان می دهد به چیزی که هم اینک حضور ندارد، و چون برای اولین بار به ذهن مان خطور می کند، موجودیت مادی ندارد، بیندیشیم. تخیل، قوه ای است که دین و اسطوره را پدید می آورد.
" تاریخ مختصر اسطوره" نوشته ی کارن آرمسترانگ