Dark Harbor

نام فیلم: بندرگاه تیره

بازیگران: آلن ریکمن ـ پلی واکر ـ نورمن ریدوس  و ...

فیلم نامه: آدام کولمن هووارد ـ جاستین لازارد

کارگردان: آدام کولمن هووارد

96 دقیقه؛ محصول آمریکا؛ سال 1998

زیادی غافلگیرکننده!

خلاصه ی داستان: دیوید و الکسیس، در راه رفتن به جزیره ی محل اقامتشان برای گذراندن تعطیلات، با جوانی مجروح مواجه می شوند و سوارش می کنند. این، سرآغاز درگیری بین دیوید و الکسیس است ...

یادداشت: فیلم الگوی آشنای آثار ترسناک جاده ای را دنبال می کند؛ دو زوج که پیداست آنقدرها هم با هم جور نیستند، در ماشین نشسته اند و به سمت محل اقامتشان می روند. طبیعتاً باران شدیدی هم می بارد و همه چیز حال و هوایی پر تعلیق و آشنا دارد. بعد هم که آن جوان گمنام پیدایش می شود و وقتی این زوج، تصمیم می گیرند جوان را سوار کنند، پیش بینی می کنیم که حادثه ای بد در انتظار آنهاست. بیشترین پیش فرض ها به این سمت می روند که این جوان، قاتلی روانی ست که قرار است دخل دیوید و الکسیس را بیاورد. فضای پرتعلیق اثر بسط پیدا می کند و ما هر لحظه منتظریم تا بالاخره اتفاقی بیفتد. اینجا نمی خواهم داستان را لو بدهم چون لذتِ کشفِ ماجرا را از خواننده خواهم گرفت. کشفی که اگرچه سرنخ های کمی از آن در طول داستان به بیننده داده می شود تا خودش بتواند لااقل حدس هایی بزند و در نتیجه، زیادی غافلگیرکننده شده، اما جالب و دیدنی ست. بهرحال در این فیلم شاهد آن هستیم که انتظارات تماشاگر به بازی گرفته می شود و البته همه ی این حرف ها به آن معنا نیست که فیلم اثری فوق العاده باشد. بدترین قسمتش اینجاست که وقتی جوان را آش و لاش کنار جاده پیدا می کنند حتی یک بار هم از او نمی پرسند تو چرا با آن حال و اوضاع کنار جاده بودی و چه بلایی سرت آمده؟!

 پایان فیلم را که بدانید، ترکیب بندی این عکس هم برایتان معنادار  می شود!

ستاره ها: