Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives

نام فیلم: عمو بونمی که می تواند زندگی های گذشته اش را به یاد بیاورد

بازیگران: تاناپات سایسیمار – جنجیرا پونگپاس و ...

فیلم نامه: آپیچاتپونگ ویراستاکول براساس کتابی از پارا سریپاریاتیوتی

کارگردان: آپیچاتپونگ ویراستاکول

114 دقیقه؛ محصول تایلند، انگلستان، فرانسه، آلمان، اسپانیا، هلند؛ سال 2010

بعد از آنکه مُردیم ...

خلاصه ی داستان: عمو بونمی روزهای سخت بیماری اش را در خانه ی ییلاقی اش می گذراند. جِن، خواهر همسر متوفی اش و تونگ، پسر جن هم در این روزها، به او کمک می کنند. شبی که آنها کنار میز شام نشسته اند، همسر متوفی عمو بونمی و پسرش که سالها پیش در جنگل گم شده بود، بر آنها ظاهر می شوند؛ همسرش در هئیت یک روح و پسرش در هیبت یک میمون ...

یادداشت: شکی نیست که دیدن این فیلم، حوصله و صبر خاصی را طلب می کند. ریتم کند، نماهای طولانی و سکوت و سکون عمدی اثر، مطمئناً حوصله ی خیلی ها را سر خواهد برد. اما اگر کمی تحمل کنید و قید دیدن یک داستان هیجان انگیز و درامی درگیرکننده را بزنید، آنگاه با فیلمی طرف خواهید شد که تصاویر رویایی و عجیب و غریبی دارد. ظاهر شدن ذره ذره ی روح همسر عمو بونمی، سرِ میز شام و برخورد خونسردانه ی افراد حاضر در مجلس، و بعد آمدن پسر میمون نمای عمو بونمی و باز هم عکس العمل خونسردانه ی افراد، همراه با آن سکون و آرامش موجود در صحنه، به یک رئالیسم جادویی خاص پهلو می زند. فضایی بامزه و در حین حال غریب، که در کمتر فیلمی تجربه اش کرده اید. به قول منتقدی که می گفت، "حسی بودایی" در لحظات اثر وجود دارد. جمله ی عمو بونمی به جن که می گوید: (( بعد از اینکه مُردم، برمی گردم و بهت کمک می کنم. )) دیدگاه شرقی و بودایی نسبت به مقوله ی مرگ را روشن می کند. دیدگاهی که به تناسخ اعتقاد دارد و اینکه بعد از مرگ، در جلد یک حیوان یا یک انسانی دیگر، به زمین باز خواهیم گشت و این بازگشت ها آنقدر ادامه پیدا می کند تا کاملاً پاک شویم تا جایی که دیگر نیازی به بازگشت نباشد. ممکن است مانند اسم فیلمساز، با دیدن فیلم کمی گیج شوید، اما اگر حوصله کنید، حس خوبی را بهتان منتقل خواهد کرد.   

 غریب ...   

ستاره ها: