A Zed & Two Noughts

نام فیلم: یک زِد و دو هیچ

بازیگران: برایان دیکُن ـ اریک دیکُن و ...

 نویسنده و کارگردان: پیتر گرین اِ وِی

115 دقیقه؛ محصول انگلستان، هلند؛ سال 1986

سینمای خاص

خلاصه ی داستان:  برادران دو قلو، در یک حادثه ی رانندگی، همسران خود را از دست می دهند و دچار ناامیدی می شوند برای همین تصمیم می گیرند سر از رمز و راز مرگ در بیاورند ...

یادداشت: سینمای گرین اِوِی عجیب و دیدنی ست. تجربه ای یکّه برای کسانی که می خواهند از دریچه ی دیگری هم به دنیا نگاه کنند. این نقاش و سینماگر عجیب انگلیسی، در تمام آثارش تصاویری بی نظیر خلق می کند که شدیداً آدم را تحت تأثیر قرار می دهد. معماری و فضا از شاخص ترین جنبه های فیلم های او هستند. هر صحنه انگار روی سِن تئاتر اجرا می شود. همه چیز با دقتی شگفت انگیز چیده شده و فضایی تئاتری را به بیننده القا می کند که در خدمت اثر قرار دارد. بازی او با رنگ ها، اعداد، حروف، نشان دادن جسم های روی به زوال و آدم هایی با ذات حیوانی و ترسناک، از مشخصه های سینمای او هستند. "شکم آرشیتکت" اثری درباره ی زوال انسان ها در پس زمینه ای از تقارنِ شگفت انگیزِ معماری های پیچیده است، "آشپز، دزد، همسرش و محبوبش" مثل همیشه، با آن پرداخت های شگفت انگیزِ بصری، اثری درباره ی خوی حیوان صفتیِ انسان و به اصطلاح ذاتِ " خور و خواب و خشم و شهوت" گونه ی اوست و "غرق شدن با اعداد" فیلمی مفرح و عجیب، با دغدغه ی همیشگی گرین اِوِی درباره ی اعداد. فیلمی که تمام اشیا و جانداران در آن از یک تا صد شماره گذاری شده اند و شما اگر داستان را هم دنبال نکنید، برای پیدا کردن اعداد در گوشه و کنار کادر هم که شده، فیلم را تا آخر خواهید دید و لذت خواهید برد از این بازی جذاب و مبتکرانه ی این سینماگرِ خاص. در "یک زد و دو صفر" هم ادامه ی همان دغدغه های گرین اِوِی را می بینیم در پس زمینه ی داستانی از زوال و پوسیدگی جسم که با تصاویر سریعی از پوسیدگی سیب و لاشه ی حیوانات، حکایت دردناک و دغدغه ی همیشگی مرگ را به بیننده منتقل می کند. البته اینجا هم بازی همیشگی گرین اوی با اعداد و ارقام را شاهدیم. به عنوان مثال، حرفِ اولِ اسمِ دو برادر در فیلم، با اُ (o) آغاز می شود و منظورِ  فیلم از "دو هیچ"، همان دو اُ است که با قرار گرفتن در کنارِ یک زد (z)، کلمه ی انگلیسی"zoo" را تشکیل می دهند که به معنای باغ وحش است. تصاویر گرین اوی، گاه شدیداً راه را بر تعبیر و تفسیر می بندند و به نظرم هیچ نیازی هم نیست تا حتماً بخواهیم از پسِ آنها چیزی بیرون بکشیم. می توانیم در تصاویر رویایی و شگفت انگیز او غرق شویم و لذت ببریم.

  دغدغه ی مرگ و قاب هایی متقارن ...

ستاره ها: