سینمای خانگی من

درباره ی فیلم ها و همه ی رویاهای سینمایی

سینمای خانگی من

درباره ی فیلم ها و همه ی رویاهای سینمایی

[ کیسی: الو!/ صدای مرد: چرا نمی خوای با من حرف بزنی؟ ... ]

کیسی: الو!

صدای مرد: چرا نمی خوای با من حرف بزنی؟

کیسی: تو کی هستی؟

صدای مرد: تو اسمتو بگو، منم می گم.

کیسی: [ ذرت ها را بهم می زند ] گمون نکنم.

صدای مرد: این صدای چیه؟

کیسی: ذرت بو داده!

صدای مرد: داری پاپکورن دُرُس می کنی؟

کیسی: آها.

صدای مرد: من توی سینما فقط پاپکورن می خورم.

کیسی: من الان می خواستم یه فیلم ویدئویی ببینم.

صدای مرد: جدی؟ چی هس؟

کیسی: هیچی، یه فیلم ترسناک.

صدای مرد: فیلم ترسناک دوس داری؟

کیسی: آها.

صدای مرد: از کدوم فیلم ترسناک خوشت می آد؟

کیسی: نمی دونم.

صدای مرد: حتماً از یه چیزی خوشت می آد.

کیسی: آم ... فیلم هالووین. اونی که توش یه مَرده با یه ماسکِ سفید تو خیابونا می پلکه و پرستارای بچه رو تعقیب می کنه و می دزده. تو کدوم فیلمو دوس داری؟

صدای مرد: حدس بزن.

کیسی: آم ... کابوس در خیابون اِلم.

صدای مرد: همونی که توش یارو به جای انگشت، چاقو داشت؟

کیسی: آره ... فِرِدی کروگر.

صدای مرد: درسته. فِرِدی. من از اون فیلم خیلی خوشم اومد. واقعاً ترسناک بود.

کیسی: شماره ی یکش ترسناک بود، اما بقیه ش چنگی به دل نمی زد.

صدای مرد: آخرش اسمتو بهم نگفتی.

کیسی: [ لبخند می زند و موهایش را در هوا می چرخاند ] چرا می خوای اسممو بدونی؟

صدای مرد: خب می خوام بدونم به کی دارم نگاه می کنم.

کیسی: [ به سرعت به طرفِ درِ شیشه ای می چرخد ] تو چی گفتی؟

صدای مرد: می خوام بدونم با کی دارم صحبت می کنم.

کیسی: تو اینو نگفتی.

صدای مرد: تو فکر می کنی من چی گفتم؟

                                           

بخشی از فیلم نامه ی "جیغ"، نوشته ی کوین ویلیامسون