سینمای خانگی من

درباره ی فیلم ها و همه ی رویاهای سینمایی

سینمای خانگی من

درباره ی فیلم ها و همه ی رویاهای سینمایی

Freaks

نام فیلم: عجیب الخلقه ها

بازیگران: والاس فورد – اولگا باکلانوا – هری ارلز و ...

فیلم نامه: آل باسبرگ – ویلیس گلدبِک – لئون گوردن – چارلز مک آرتور  براساس داستانی از تاد رابینز

کارگردان: تاد براونینگ

64 دقیقه؛ محصول آمریکا؛ سال 1932

 

هیولا و انسان

 

خلاصه ی داستان: در یک سیرک که انسان های ناقص الخلقه و عجیب از جمله مردی که نه دست دارد و نه پا، زنی که ریش دارد، دختری که دست ندارد، خواهران به هم چسبیده و ... در آن حضور دارند، کلئوپاترا، زن زیبا و سالم سیرک، برای بالا کشیدن پولی که به هانس، کوتوله ی آلمانی سیرک به ارث رسیده، تصمیم می گیرد خود را عاشق او نشان دهد و بعد با همراهی معشوقه اش، او را بُکُشد ...

 

یادداشت:  فیلم که در زمان اکران با حرف و حدیث های زیادی همراه بود و حتی در چند کشور، نمایشش ممنوع اعلام شد، آنقدر در نمایش بدن هایی دفرمه و رقت بار، بی پرده و با صراحت عمل می کند که حتی هنوز هم دیدنش ترسناک به نظر می رسد. براونینگ چند سال بعد از "ناشناخته"، که آن فیلم هم در سیرک می گذرد و شخصیت اصلی اش مردی ست که دست ندارد، به سراغ سیرک دیگری رفته. جایی که  تضادی قابل بحث بین درون و بیرون آدم ها وجود دارد. براونینگ با نشان دادن عجیب الخلقه هایی که گاه دیدنشان مو بر تن آدم سیخ می کند، ابتدا ما را با جنبه های ظاهری و جسمی آنها آشنا می کند و این جنبه ها در تضاد با سلامت و زیبایی آدم های سالمی ست که در این جامعه ی کوچک قرار دارند. اما کمی جلوتر، ماجرا برعکس می شود. ناگهان مواجه می شویم با درون زشت و پلشت این آدم های سالم که برای سوء استفاده و بهره کشی از آن آدم های ظاهراً ناقص، به هر کاری دست می زنند. براونینگ کاری می کند که ما نواقص وحشتناک جسمی این انسان ها را فراموش کنیم و به عمق روحشان برویم. در واقع شاید تا قبل از این اثر، نقص در اندام و وضعیت ظاهریِ متفاوت با انسان های عادی و معمولی، مساوی بود با تجسم شر و عامل ترس و وحشت. همچنان که مثلاً دراکولاها، فراکنشتاین ها، مردان گرگ نما، گودزیلاها و انواع و اقسام موجودات دیگر، هیولا به حساب می آمدند. اما اینجا جایگاه هیولا و انسان تغییر می کند.


   تکان دهنده ترین عجیب الخلقه ی فیلم ... هیچ جلوه ی ویژه ای در کار نیست.


ستاره ها: 


یادداشت "ناشناس" فیلم دیگری از تاد براونینگ در همین وبلاگ

نظرات 1 + ارسال نظر
میله بدون پرچم پنج‌شنبه 14 اردیبهشت 1391 ساعت 23:48

سلام
واقعاْ تکان دهنده هم هست...
چه موضوع انسانی قابل توجهی دارد فیلم... ۸۰ سال قبل! واقعاْ ساخت جامعه انسانی تر الکی یا شانسی یا ... نیست . بعضی مواقع که آدم در کتاب های یک قرن قبل یا همین فیلم های قدیمی دقت می کند می بیند که هنرمندان تابلوهای راهنمای خوبی برای جامعه شان رسم کرده اند.
ممنون

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد