سینمای خانگی من

درباره ی فیلم ها و همه ی رویاهای سینمایی

سینمای خانگی من

درباره ی فیلم ها و همه ی رویاهای سینمایی

Wings

نام فیلم: بال ها

بازیگران: کلارا بو – چارلز بادی راجرز – ریچارد آرلن و ...

فیلم نامه: هوپ لورینگ – لوئیس دی لایتون براساس داستانی از جان مونک ساندرز

کارگردان: ویلیام وِلمن

139 دقیقه؛ محصول آمریکا؛ سال 1927

 

C’est la guerre!*

 

خلاصه ی داستان: دو مرد، هر دو عاشق یک دختر، روانه ی جنگ می شوند ...

 

یادداشت: این فیلم که در اولین دوره ی مراسم اسکار، برنده ی دو مجسمه شده، با بودجه ای معادل دو میلیون دلار ساخته شد و بروی پرده ها رفت که برای هالیوودِ آن دوران رقم خیره کننده ای بود. فیلم با صحنه های اعجاب انگیز پرواز و نبرد هواپیماها، همه را غافلگیر کرد و در واقع  اولین اثری محسوب شد که با چنین صحنه های خیرکننده ای، راه را برای بقیه فیلم های اینچنینی باز کرد. فیلمبرداری صحنه های نبردِ هواپیماها با دهها متخصص و طی بارها و بارها برداشت انجام گرفت و نتیجه اش چیزی شد که بعد از گذشت چیزی نزدیک به 85 سال از زمان ساخت آن، هنوز تازه و نفسگیر جلوه می کند. واقعاً با دیدن این صحنه ها، می مانید که چگونه به فکرشان رسیده که دوربینِ به آن بزرگی را در هواپیما جاسازی کنند تا به چنین لحظاتی برسند. دستاوردی که بهرحال در تکامل زبان سینما نقش مهمی ایفا کرده است. داستان پر سوز و گدازش حالا دیگر کمی طولانی و خسته کننده و همچنین نامنسجم و ناپخته به نظر می رسد اما پیامش همچنان پابرجاست؛ جنگ هیچ نتیجه ای ندارد جز از بین بردن انسانیت. در اینجا جک، دیوید دوست همیشگی اش را به گمان اینکه او نیروی دشمن است، می کُشد و وقتی می فهمد چه کرده، حالا باید خبر مرگ پسر را برای خانواده ببرد. او که نمی داند چه باید بگوید، در آغوش مادر دیوید به گریه می افتد و مادر او را دلداری می دهد که این تقصیر تو نیست، تقصیر جنگ است.  

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

*"این جنگه!"؛ جمله ای که فرمانده به جک می گوید در لحظه ای که جک از کُشتن ناآگاهانه ی دیوید، اشک می ریزد.



 مثلث عشقی در پس زمینه ی جنگ خانمانسوز ...


ستاره ها: 


یادداشت "دشمن جامعه" فیلم دیگری از ویلیام ولمن در همین وبلاگ

نظرات 1 + ارسال نظر
رضا پنج‌شنبه 10 فروردین 1391 ساعت 05:32 http://www.yavarireza.blogfa.com/

این اثر صامت هست؟و شما آن را در چند قسمت کامل دیدیدش؟

بله. این فیلم صامت است و اولین فیلمی ست برنده ی جایزه ی اسکار شده. منظورتان را از سوال دوم متوجه نشدم. اگر منظورتان این است که چون زمان فیلم طولانی بود، آن را در چند مرحله دیدم، باید بگویم که در یک مرحله. عادت ندارم هیچ فیلمی را تکه تکه ببینم. ( زیبای مزاحم ) ژاک ریوت نزدیک به چهار ساعت است. هنوز کسی را سراغ ندارم که آن را در یک مرحله دیده باشد. اما من، هم عاشق فیلم هستم و هم عاشق یک مرحله دیدنش! ( بال ها ) که فقط دو ساعت است!!!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد