سینمای خانگی من

درباره ی فیلم ها و همه ی رویاهای سینمایی

سینمای خانگی من

درباره ی فیلم ها و همه ی رویاهای سینمایی

Adoration

نام فیلم: ستایش

بازیگران: دوون باستیک – راچل بلانچارد – لوکا تیسون

نویسنده و کارگردان: اتوم اگویان

101 دقیقه؛ محصول کانادا؛ ژانر درام؛ سال 2008


ملیت، مذهب، دنیای مجازی و چند داستان دیگر

 

خلاصه ی داستان: سایمون که پدر و مادرش را در بچگی از دست داده، به دستور معلم زبان فرانسه اش، متنی راجع به مردی که برای اهداف تروریستی خودش، نامزدش را قربانی می کند، ترجمه و برای بچه های کلاس می خواند و برای باورپذیرتر شدن داستان، کاری می کند که همه باور کنند این ماجرای خود اوست. او از طریق اینترنت این داستان را همه جا پخش می کند و باعث می شود در چت روم ها و فضاهای مجازی، کلی حرف و حدیث پیش بیاید. سایمون که با دایی اش زندگی می کند، در زندگی واقعی خودش، داستان دیگری دارد ...

 

یادداشت: کمی طول می کشد که داستان دستمان بیاید. اگویان داستانش را چند شاخه و در چند زمان مختلف جلو می برد که به نظرم گرچه در چند قسمت باعث غافلگیری های جزئی می شود اما در کل، معنا و مفهوم دیگری ندارد این پیچیده کردن داستان. می شد خیلی راست و خطی هم تعریفش کرد. و این پیچ و تاب دادن یکی از همان چیزهایی ست که من آن را برنمی تابم و با سیستم ذهنی کُندِ من چندان سازگار نیست مخصوصاً وقتی لزومی هم به این کار نباشد! چیز دیگری که ذهن من برنمی تابد شاخه شاخه بودن حرف هایی ست که قرار است زده شود؛ از یک طرف اگویان می خواهد تاثیر مخرب دنیای مجازی اینترنت را بازگو کند. سایمون داستانی را برای دوستانش تعریف می کند و همین موجب برپا شدن غوغایی در اینترنت می شود. هر روز و هر شب، آدم های زیادی پای دوربین کامپیوترشان می نشینند و درباره ی داستان سایمون نظر می دهند و اینگونه انگار شخصیتی مجازی برای او می سازند. در آخر که سایمون، موبایلش را در آتش می سوزاند، نظر اگویان درباره ی مظاهر پیشرفت آدم ها بیان می شود. از طرف دیگر بحث قومیت و مذهب را داریم. می فهمیم پدر سایمون یک عرب مسلمان بوده که عاشق مادرش شده و پدربزرگ او، یعنی پدرِ مادرش، با اعتقادات دینی او مخالف است و همین موجب بحث هایی شدید بین آنها می شود. بحث هایی که چندان در چفت و بست داستانی جا نمی افتد و گم می شود. به جز صحبت های شعاری مردمی که در چت روم از اعتقادات مذهبی و اینکه شهادت خوب است یا نه و اینکه آیا آن مرد تروریست یک قهرمان است یا نه، حرف می زنند، چیز چندانی از این تفاوت تفکرها در خودِ داستان نمی بینیم. در سویی دیگر ماجرای کندوکاو گذشته ی سایمون را داریم که به نظر من با هیچ کدام از تم های بالا سنخیتی ندارد.


 دنیای مجازی و بحث هایی که راه می افتد ...


ارزشگذاری: 


یک تقاضای دوستانه: از دوستان عزیزی که قصد دارند از این یادداشت ها در سایت و یا وبلاگشان استفاده کنند تقاضا دارم نام این وبلاگ را به عنوان منبع ذکر نمایند.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد