سینمای خانگی من
درباره ی فیلم ها و همه ی رویاهای سینماییسینمای خانگی من
درباره ی فیلم ها و همه ی رویاهای سینماییTrès bien, merci
نام فیلم: بسیار خوب، متشکرم
بازیگران: ژیلبر ملکی – ساندرین کیبرلن
نویسندگان: اگنس کافین - امانوئل کوئو
کارگردان: امانوئل کوئو
102دقیقه؛ محصول فرانسه؛ ژانر کمدی، درام؛ سال 2007
طوفان سنجاقک
خلاصه ی داستان: الکساندر موپن، کارمند حسابداری، ده سال است که ازدواج کرده و همسرش بئاتریس، راننده تاکسی ست. یکروز که الکساندر در ایستگاه مترو منتظر ورود متروست، ماموری به او نزدیک می شود و از او می خواهد که سیگار نکشد. الکساندر بعد از کلی جر و بحث جریمه می شود. شب وقتی دارد می رود خانه چند پلیس را می بیند که از چند جوان درخواست کارت شناسایی می کنند. الکساندر می ایستد و نگاه می کند. پلیس از او می خواهد محل را ترک کند، الکساندر با لجاجت می ماند و پلیس او را می گیرد و بازداشتگاه می اندازد. بعد از یک شب خوابیدن در بازداشتگاه، روز بعد هنگام مرخص شدن، در کلانتری می نشیند و درخواست دیدار با رئیس پلیس را می کند. اما ظاهرا رئیس پلیسی در کار نیست. اصرار او برای نشستن در انتظار رئیس پلیس، باعث می شود کارش به تیمارستان کشیده شود. بعد از این ماجراست که از کار اخراج می شود و بدبیاری پشت بدبیاری ....
یادداشت: فیلمی شیرین و بامزه از یک دنیای کافکایی. البته ظاهراً کنار هم گذاشتن، واژه های " شیرین و بامزه" و " کافکایی" کمی دور از ذهن به نظر می رسد ولی اینگونه تصور کنید که کارگردان، چنین دنیایی را با نگاهی طنازانه نگریسته و چقدر هم خوب این کار را کرده است. دنیایی که در آن یک آدم کاملاً بیگناه سر هیچ و پوچ سر از تیمارستان درمی آورد. بدبیاری ها از چیز کوچکی مثل سیگار کشیدن در مترو آغاز می شود و همینطور بیخود و بی جهت ادامه می یابد. الکساندر ناخواسته و ندانسته وارد دنیای "محاکمه" واری می شود که برای گناهی که نکرده، از زندگی ساقط می گردد. فیلم دیالوگ های خوبی دارد و بسیار آرام پیش می رود اگرچه در پایان خیلی غیرمنتظره و کمی نامفهوم تمام می شود.
اما جالبترین قسمت فیلم بازی فوق العاده ی بازیگر مرد یعنی
ژیلبر ملکی ست که خیلی شبیه آل پاچینوست و نوع بازی اش آدم را یاد او می اندازد.
مخصوصاً در نماهای دور. بازیگری شیرین که باعث می شود چهره و بازی اش در ذهن بماند.
... به خاطر هیچ
: ارزشگذاری
