نام فیلم: سکوت دریا ( Le Silence De La Mer)
بازیگران: هاوارد ورنون – نیکوله استفان – ژان ماری روبن
نویسنده: ژان پیر ملویل براساس داستان کوتاهی از ورکورز
کارگردان: ژان پیر ملویل
88 دقیقه؛ محصول فرانسه؛ ژانر درام، رومانس، جنگی؛ سال 1949
سکوت
خلاصه ی داستان: یک افسر آلمانی، به خانه ی یک پیرمرد و برادرزاده اش که دختر جوان و کم حرفی ست، پناه می برد. پیرمرد و دختر، فرانسوی هستند و روزهای جنگ جهانی دوم است؛ زمانی که آلمان ها، فرانسه را تصرف کرده اند. افسر آلمانی که اتاقی را اجاره کرده، هر شب، سر ساعت معینی، به اتاق پیرمرد و دختر می آید و از همه چیز حرف می زند؛ از شعر، از آلمان، از خودش، از زندگی و در تمام مدت، پیرمرد و دختر به حرف های او گوش می کنند و کم کم این تبدیل می شود به عادت آنها. افسر آلمانی عاشق دختر می شود و در عین حال می بیند که نازی ها در حال نابود کردن فرانسه هستند و او نمی تواند پیش پیرمرد و دختر بماند و باید برود ...
یادداشت: اولین فیلم ملویل، اثر قابل دفاعی ست که قدرت کارگردانی و دکوپاژ او را به خوبی به رخ می کشد. فیلم اکثراً در نمای اتاق پیرمرد و برادرزاده اش می گذرد و ملویل با انتخاب زوایایی متنوع سعی دارد تماشاگر را با خود همراه کند. او با دقیق شدن روی حرکات چشم و دست و ابروها، جزئیاتی را به تصویر می کشد که برای پیشبرد داستان الزامی ست. ایده ی اولیه ی فیلم هم که از یک داستان کوتاه آمده، ایده ی جالبی ست. رفت و آمد مرد آلمانی به خانه ی پیرمرد و دختر فرانسوی، به نوعی بیانگر اشغال فرانسه توسط نازی هاست. نویسنده در واقع جنگ جهانی دوم را در این اتاق و با این سه آدم بازسازی می کند. اما مشکل اینجاست که حالا دیگر فیلم کمی خسته کننده به نظر می رسد و زیادی انتزاعی و تئاتری جلوه می کند.
دکوپاژ کارگردان گویاست: فرانسه ( دختر و پیرمرد که نشسته اند ) توسط نازی ها ( افسر آلمانی
که سرپا ایستاده ) اشغال شد ...
ارزشگذاری فیلم: