سینمای خانگی من

درباره ی فیلم ها و همه ی رویاهای سینمایی

سینمای خانگی من

درباره ی فیلم ها و همه ی رویاهای سینمایی

جان همراه دوستش سالواتوره در اوت 1972 به بانکی در منهتن دستبرد می زنند تا جان، پول به دست آمده را برای تغییر جنسیت به ارنست آرون، دوست مذکرش در دانمارک بدهد. در این حادثه، سالواتوره کشته می شود و جان به بیست سال زندان محکوم می شود که تنها هفت سال آن را سپری می کند. برای اجازه ی ساخت فیلمی از روی ماجرای آنها، به جان 7500 دلار به اضافه ی یک در صد سود خالص فیلم تعلق می گیرد که 2500 دلار آن را به آرون می دهد تا عملی که با سرقت میسر نشد با سینما میسر شود. آرون عمل را انجام می دهد و نامش را به الیزابت دبی تغییر می دهد. در 1987، مجله ی تایم، مرگ او بر اثر ایدز را گزارش می کند.

  

زن: نمی آی توی رختخواب؟ فردا روز بهتریه.

مرد: چی؟

زن: می گم نمی آی توی رختخواب؟

مرد: آره ... منم داشتم به همین فکر می کردم؛ فردا روز بهتریه.

"شما زنده" های روی آندرشون

میلز: چی پیدا کردی؟

سامرست: یه سگ مُرده.

دو: اون کارِ من نیست!

                                                                                                   "هفتِ" دیوید فینچر

 (( "حرکت آهسته" دومین فیلم اولمه که اتفاق نادری یه. "از نفس افتاده" اولین فیلممه. این دومین فیلم اولمه. ))

                                                                                                            ژان لوک گدار

                                                  



وقتی آنقدر در کارت مهارت و استعداد داشته باشی که از یک غول آهنی، یک شخصیت منفی و ترسناک بسازی و نفس تماشاگر را بگیری ... 

(( هنوز یه عنصر مجهوله که نمی شه به کسی یاد داد؛ استعدادِ دراماتیزه کردن، استعداد جلب توجه تماشاگر و نگه داشتنش توی سالن. چرا که خیلی ناراحت کننده ست که توی همون بیست دقیقه ی اول برن ذرت بوداده بخرن یا بچه هاشونو ببرن دستشویی. باید یه چیزی پیدا کنی که محکم گلوشونو بچسبه ... اگه یه میلیون دلار بهم بدین که یه کتاب برای آموزش فیلم نامه نویسی بنویسم، می گم متأسفم، کار من نیست. یه چیز غریزیه. مث این می مونه که از یه تردست سیرک بپرسی چطور می تونه نه تا پرتقال و سه تا موز رو توی هوا بچرخونه. این حرفه ای نیست که با نگاه کردن از روی دست دیگران یادش بگیری ... ))

بیلی وایلدر

(( مانتی هلمن و سرجولئونه. از بقیه متنفرم؛ همه شون! به خصوص نسل آخر آمریکا. از دیدن فیلماشون خوابم می گیره. "آرواره ها" حالمو بهم زد. ))

سام پکین پا


(( کات! همه چی کامل بود! ))